Het kan een goed teken zijn als je een tijd niets van iemand hoort - dan is hij of zij zo lekker druk met alles wat het leven biedt, dat er geen tijd overblijft voor contact. Maar het kan natuurlijk ook zo zijn dat de behoefte aan interactie met de buitenwereld er gewoonweg even niet is. Beide dingen speelden bij ons en gelukkig komt er nu weer wat ruimte voor een update! Wel een update met wat haken en ogen, want er is helaas een foto-crisis op onze vaste computer waardoor ik nu foto's van mijn telefoon moet gebruiken die ik in dit mailprogramma soms niet gedraaid krijg.... De herfst is ingetreden en wat een prachtige kleuren heeft die al gebracht!! 
Na de vorige nieuwsbrief van half juli volgde een normaal zomerseizoen: lekker druk, veel nieuwe mensen, genoeg mooie dagen en daardoor fijne kampeerplaatjes.  Maar ook regelmatig (en dan gelukkig vaak 's nachts!) regen en soms ook best veel. Toch leidde dit niet tot problemen en in augustus was het ook nog weer zo warm en zonnig dat de tuin regelmatig bewaterd moest worden en de varkens vaak badderden in hun eigen swimming pool ;-) Wat ook voor mij een nieuwe ontdekking was deze zomer, was het gebruik van de app Obsidentifyer, waarmee je beestjes en plantjes kunt indentificeren. Tijdens het schoonmaken in het sanitair waar op de witte tegels elke dag wel weer een nieuw soort nachtvlinder zat, had ik dus ook vaak even een foto-momentje om te kijken wat voor naam er weer bij dit nieuwe exemplaar hoorde. Veel waren algemeen voorkomende vlinders, maar er zaten ook wel wat minder vaak voorkomen soorten bij en daarmee is het toch mooi om te zien dat onze inspanningen om meer biodiversiteit te creeëren vruchten afwerpen! Hoe deze mot heette weet ik nu niet meer, maar ik vond het wel een mooi kunststukje!
 Deze zomer hadden we ook te maken met een heerlijke overdaad aan jonge zwaluwen (ik denk wel tussen de 40 en 50 jongen!) maar toen er half september een paar slechtere dagen waren met veel buien en wind waren ze opeens toch nog eerder vertrokken dan anders (een dag of 5/6) en wat was het toen opeens stil!! Nu zijn er gelukkig nog hele hordes putters, vinken en ook de pimpelmezen waarvan ik laatst op de radio hoorde dat die massaal hier naartoe zijn gekomen omdat ze in Rusland niet genoeg voedsel schijnen te kunnen vinden...... De koperwieken hebben samen met de merels onze oude hulst in de tuin die volhing met prachtige rode bessen alweer helemaal kaal op een enkel trosje na. Dus nog steeds vogels genoeg, maar de zwaluwen blijven voor mij altijd een bepaalde magie meebrengen waar ik erg van houd! Toen we op 28 september onze deuren sloten was vooral de stilte op ons erf door het ontbreken van gasten wel weer erg welkom, want we merken dat elk kampeerseizoen dat we draaien voor ons zó intensief is, dat we daarna echt een tijdje 'mensenmoe' zijn. Dat maakt dat onze keuze voor het vakantie-adres waar we (na een week opruimen en schoonmaken, ordenen en winterklaar maken) naartoe vertrokken eigenlijk een beetje gek was. Want het hotel waar we twee heerlijke weken hebben gelogeerd heeft een groot sociaal gehalte. De maaltijden worden gegeten aan grotere gezamenlijke tafels, er worden overdag excursies en 's avonds lezingen of bijvoorbeeld yoga-lessen georganiseerd. Je kunt er van gehoord hebben, bijvoorbeeld door de kinderfilm 'Hotel Sinestra' of gewoon omdat je er zelf ook al eens geweest bent.... Een plek om prachtige bergwandelingen te maken, te genieten van de stilte en de frisheid van de Zwitserse bergen en om daardoor los te komen van de werkelijkheid(want geen Wifi in het hotel en alleen in de bus van en naar het hotel af en toe een glimp van een enkel nieuwsbericht op de schermen). We hebben er echter natuurlijk ook wel met een ondernemersoog rondgekeken en het deed ons goed om te zien dat er nog meer plekken zijn waar niet alleen de voortuigang nagestreefd wordt, maar ook het behoud van nostalische waarden(wat niet zo gek ik met zo'n Doornroosje- achtig kasteel!)
 Het verdienmodel staat er duidelijk niet voorop, net als bij ons. En dat was meteen ook weer een mooie spiegel, want: hoe houd je het schip varend met weinig middelen? Net als wij dat doen wordt daar denk ik ook geworsteld met het dilemma tussen de menselijke maat en de overgave aan een meer kapitalistische instelling: Houd je de overnachtingsprijs betaalbaar voor de meesten en richt je je daarmee op een zeer gevarieerd publiek, maar maak je het jezelf daarmee wel lastig om bijvoorbeeld al het onderhoud en vernieuwing rond te breien? Of ga je echt een begroting inrichten met al die facetten die aandacht vragen en pas je daar de prijzen op aan, waardoor je tarieven in feite veel realistischer worden, maar voor veel mensen die je toch graag terug ziet komen misschien niet meer te betalen zijn..... Ik begin al te zuchten bij het idee veel commerciëler te moeten gaan denken - ik vind het al verschrikkelijk lastig om onder invloed van de prijsstijgingen waar we de afgelopen jaren mee te maken hebben de tarieven toch weer te moeten verhogen! Het zit zo niet in onze aard om echt groot te denken wat dat betreft. Maar het is dus grappig om te zien dat we tijdens onze vakantie onze overpeinzingen over dit soort zaken niet los konden laten - het blijft toch je kindje ;-) Onze winkel is daar bijvoorbeeld een onderdeel in, want kan die wel echt uit? Geeft het niet veel te veel werk en levert het dan wel wat op buiten het feit dat we zelf niet het erf af hoeven voor de boodschappen? Dit soort overpeinzingen zijn er genoeg, maar de dagelijkse zaken vragen ook aandacht.
 Weer terug op het honk viel het niet meteen mee om weer met vanalles aan de gang te gaan, maar toch zijn we met een aantal zaken (uiteindelijk...) weer dapper aan de slag gegaan. Waaronder onze groentetuin! Drie jaar geleden tekenden we met Freek te Brinke een contract dat hij tot en met 1 november 2025 onze groentetuin of ook wel 'tuinderij' zou beheren. In die drie jaar heeft hij het geheel, zoals we het gelukkig tijdens ons sabattical in 2022 ook weer redelijk bij hadden kunnen houden, verder uitgebouwd en onderhouden. Hij bouwde er een mooie klantenkring uit de omgeving bij op, zodat velen de afgelopen drie jaar hebben genoten van alles wat het land ons gaf. Maar nu komt er aan die drie jaren lang 'Tuinderij de Baankreis' gerund door Freek een einde. We hadden bij aanvang met hem die periode van 3 jaar afgesproken om de mogelijkheid vrij te houden dat - mócht ze haar opleiding aan Warmonderhof voortijdig staken en toch al hier op de Baankreis aan het werk willen - onze dochter Sara hier ook aan de gang zou kunnen. Echter, aan het einde van zomer 2025 was al wel duidelijk dat zij toch zeker haar 4-jarige opleiding zou gaan afronden, maar helaas had Freek toen al andere plannen gemaakt en kon hij niet nog een jaar langer blijven. Dus nu gaan we een nieuwe fase in met de tuin, want de tuin moet natuurlijk wel blijven!!
 Het plan ligt al helemaal klaar, de zaden zijn voor een groot deel al in huis en we hebben al een heel aantal bedden zó op de winter voorbereid dat we het volgend voorjaar een vliegende start kunnen maken.
 Verder is er natuurlijk nog meer te doen, want waar de natuur je omgeeft bestaat het gevaar dat je in Doornroosje- achtige taferelen belandt. Zo ook rondom ons wandelpad dat richting het kanaal loopt onder de hoogspanning door - hier groeiden een aantal populieren alweer zo hoog op dat ze te dicht bij de draden in de buurt kwamen. Ook de bramen begonnen het hele pad te overwoekeren. Dus met de zaag lekker 's morgens na het ontbijt meteen aan de gang, een lekkere workout zo aan het begin van de dag met het tillen van stammetjes en het slepen van takken!
 Waar we ook mee verder zijn gegaan, nadat in augustus de fundering al gestort was, is de verdere bouw van onze nieuwe opslagschuur. Er zijn in de afgelopen week blokken en metselcement gebracht waarmee we op de fundering een ongeveer 1 meter hoge muur kunnen metselen die net ondergronds gaat blijven. Daarop gaan we vervolgens met mooiere stenen de bovengrondse muren opbouwen. Ondertussen hebben we, na een aantal offertes aangevraagd te hebben, een keuze kunnen maken voor een constructiebedrijf dat de spanten zal gaan maken en de planning is dat die zeker eind februari al geplaatst kunnen worden, dus we gaan hard aan de slag!!!
Daarmee sluiten we dan deze nieuwsbrief af, want het werk roept... Maar nog even een laatste mooie plaat van een zonsondergang om de romantiek er wel in te houden;-)  Een herfstige groet van de Baankreis!!
Julia, Sara, Pieter en Maaike | 